يكشنبه, ۱۶ مهر ۱۳۹۶، ۰۲:۳۱ ب.ظ
ورودیه کاروان
ورودیه کربلا
به صورت زمینه خوانده میشود
زوزهء باد و صدای زنگ ساربون
غنچه و عطش شده غم های باغبون
یه بیابون پر غصه پر درد
پر حیوون درنده و یه مرد
یه مردی که توی دلش
غم های عالم و داره
تو کاروون همراه خود
شبیه خاتم و داره
کسیکه دلدار داره
خواهری غمخوار داره
توی سپاه و لشکرش
میر و علمدار داره
چرا میاد نوای غم میگیره
حال و هواش غریب و دلگیره
اونیکه عالمی براش میمیره
اعوذبالله من لاکرب والبلا
میکنه احساس با وجودش تنهاییارو
میکنه دوره غم و درد دلتنگیارو
روش سمت عباس میگه ای داداش خوبم
کسی تشنش شد مشک و بردار آب بیارو
توتکیه گاه منی و
تنها امید خیمه ها
برادر دلاورم
تویی ساقی سپاه
شدم اسیر ادبت
ای تو امیر نجبا
دیگه بمن مولا نگو
منو داداش بکن صدا
چه فکرایی از ذهنم می ره
واسهء گفتن خیلی دیره
دیگه دلم از دنیا سیره
اعوذبالله من الکرب والبلا
#سیدمرتضی_مهدیزاده
