سفر نمی رفت بابا

کاشکی دل این آدما از سنگ نبودش ای خدا

سفر نمی رفت بابا

این همه غم این همه کس فراری از قوم هوس

نمیذاشت سر به صحرا

به هر طرف از اهل بیت یه نفری روون بود

رو خارو روسنگهای داغ دخترکی دوون بود

بابا دیگه خسته شدم پس کی میای کنارم

ببینی حال و روزمُ ببینی حال زارم

بابا سرم درد می کنه گوشهام ببین خونی شده

دیدم که مهمون اومده خرابه نورانی شده

***

چه خوب بود وچه زود گذشت ای کاش دوباره بر می گشت

شبای با تو بودن

می شستی روبروی من شونه زنون به موی من

حسین بابای خوبم

بیا نذار تو خاطرم حسرت دیدن بمونه

منم بگم بابا دارم دختر شامی بدونه

دیگه به من نخندن ونمک به زخمم نزنن

منو یتیم نخونن به عمه نیش خند نزنن

نذار که از دوری تو من به زمین سر بذارم

تو این خرابه برم وعمه رو تنها بذارم

***

طاقت موندن ندارم دلتنگتم خوب می دونی

بذار بیام کنارت

کی دختر کوچیکتو تو به حضورت می خونی

خبر دارم ز یارت

عمه دلش تنگه برات اما به روش نمیاره

که بی قراری نکنیم اسم تورو نمیاره

با اینکه نیستی باباجون انگارسایت رو سرمه

یه چیزی روی نیزه هاست عمه می گه قاتلمه

نمی دونم عمه چیه انگاری خون ازش میاد

دلم میخوادنگاش کنم هی یادم از بابام میاد

کاشکی دل این آدما از سنگ نبودش ای خدا