واله و مجنون

از عشقت واله و مجنون ز دوریت دل پراز درده

از هجر یار محبوبم که توی معرفت مرده

تو اونقدر مهربون هستی کسی جز حق نمی فهمه

شفاعت می کنه از ما بس که آقامون دل رحمه

 مثل بغض تو گلوم مونده می خوام اینو بگم آقا

همگی اومدن پیشت فقط من مونده ام تنها

شدم فدای تو مولا بدون مرز و محدوده

می خوام بگم که این عبدت ازنوکری به پات بوده

اینو خوب می دونم مولا که بوی کربلا می دم

به دلم افتاده آخر یه سفر کربلا می رم

خاک نعلین زوارت می مونه سرمه چشمام

آب میدون مشک تو همون خون توی رگهام