دوتا چشم بود و یه دنیا غم.حضرت زینب س

دوتا چشم بود و یه دنیا غم

یه مشت خاطرات گم و مبهم

نمی خواست بیاره بیاد خود

که چی اومد اصلا سر عالم

 

فراموش از کرد از دو فرزندش

نیومد به رخسار لبخندش

فقط یاد داداش حسینش بود

توی قتلگاه یار دلبندش

 

دلش تنگ داداشش عباسه

نیار اسمش رو خیلی حساسه

هنوزم میفته یاد اصغر

تا میفته عکسش توی کاسه

 

تو دل داره انبوهی از غم و حسرت

همش میگه ای کاش می داد عجل فرصت

 

ببینم دوباره زیبا روی اصغر

دم آخری بر زانوی تو دلبر

 

دگر خسته ام از روزگارم

نمانده در کف قرارم

برای وصل روی تو

ببین لحطه ها را شمارم

 

ای وای زینب

 

حالا که قسمت شده انگار

بیام پیشت هستی دادار

نمیخوام از تو جدا باشم

نمیرم زپیشت دیگه اینبار

 

سرت بروی نی اسیرم کرد

و داغ رقیه ات چه گیرم کرد

شده بودم آخر مثل مادر

تولای عشقت شهیرم کرد

 

اگر میخ به پهلوی مادر خورد

توی کربلا تیر به قلبم خورد

تا دیدم سرو حنجر اصغر

همونجا بود روح زینب مرد

 

چشام سو نداره بشنو نوای من

دیگه آخه دوری بسه خدای من

 

دلم تنگ بابامه دستاشو میخوام

بذارم روی سر تا قدری آروم شم

 

من اون زینبم که نبی گفت

بهش حرمت حتما بذارید

حالا که شده وقت رفتن

نمی خوام که واسم ببارید

 

ای وای زینب