یه روزی روزگاری

 

یه روزی روزگاری تواوج بیقراری

مرغ دلم زسینه پر زدو شد فراری

 

پرسیدمش چراتو از آشیون پریدی

نکنه از دل من رنجیدی و بریدی

 

 

گفتش بمن نه اصلا دلت نبوده کاره

تقصیر قلب من بود تنگ هوای یاره

 

پریدم و پریدم تا به حرم رسیدم

طراوت حسین و آخر دیدی چشیدم

 

به عشق این زیارت تا حالا زنده بودم

فقط ز دوری تو از کوچکی می خوندم

بعد هزار و اَندی تازه بهش رسیدم

 

بگم یه لحظه اش رو به سیم و زر نمی دم

 

 

می خوام بدونی که من رو بومش لونه کردم

نمک گیر حسینم دل رو دیونه کردم

یه دل نه صد دل عاشقه کرببلات شدم

یه دل نه صد دل عاشقه کرببلات شدم

ندیده بودم دیدم و باز مبتلات شدم

حالا که دیدم تو کجایی وکجاست قبلم

می گم چه خوب از کودکی من آشنات شدم

بازیچه شد تو مشت غمهای تو قلب من

برا همینم من خراب روضه هات شدم

من از ازل شدم نمک پرورده غمت

واسه اینه در هر نفس آقا  فدات شدم

یه عمره در هوای تو مثل کبوترم

اسیر و جلد جذبه گنبد طلات شدم

من رو رها کن از خودم زخود رها نکن

خیلی بهم حال دادی قاطی خوبات شدم

الهه وفا تویی تندیس معرفت

سیرآبم از محبتت غرق عطات شدم

تو عمر کوتاهی که من گرفتم از خدا

هزاروچهارسیصد سی وسه بار فدات شدم

هوای کرببلا دوباره زد به سرم

هوای کرببلا دوباره زد به سرم

خواب راحت ندارم میسوزه هی جگرم

کاشکی کاشکی دل من بال پرواز می داشت

پر می زد دور می شد پا تو کربلا می ذاشت

وقت سحر     با نسیم حرمت بلند می شد

سلام می داد     باارادت وارد حرم می شد

آخ دل من     دیگه تنگ اومده طاقت نداره

می خواد بیاد    یه دفعه توی حرم پا بذاره

 

توی بین الحرمین عده ای بشورشین

می شن از خود بی خود با یه ذکریاحسین

سینه می زنن براش می کنن جون رو فداش

جوونی و زندگی شون رو می ریزن بپاش

تا که فقط       آقا زیر پاش و یک نگاه کنه

با یک نگاش     بیمه هم دنیا و هم عقبا کنه

کسی که از روزگار خسته درمونده شده

از همه خلق خدا دور یا رونده شده

کسی رو من می شناسم که خدای غیرت

برو درب خونه هاش اسم خونش هییت

اون که می گه     توی آسمون ستاره نداره

برو بگو     تا حسین باشه دیگه غم نداره

 

مدتی بود تپش نبض ودل تند می زد

 نگو که محرم ناله حسین می زد

یعنی با اذن حسین نفس از سینه میاد

یعنی عمرم دستشه تا هروقت منو بخواد

صاحب من    حرمی خوشکل و باصفا داره

توی حرم      واسه هر هیئتی یه جا داره

همیشه روی لبم ذکر تو بوده

همیشه روی لبم ذکر تو بوده

ورد جادوی دلم اسم تو بوده

بس کریمی و رحیم آقای خوبم

خورشید غمت به قلب من دمیده

عمریه که نوکر سینه زناتم

چای ریزو جاروکشی تو هییتاتم

مثله بغض سنگین رو گلوم آقاجون

که منم تو حسرته کرببلاتم

اینقدر آقا به سینه می زنم

غبار غم رو به دیده می زنم

اگه یک شب پا بده زیارتت

غم عالم وبه یک شب می خرم

***

تا میاد اسم شما دلم می لرزه

اشک می ریزه از دو چشمام قطره قطره

قطره اشک نیست رحمت حسینه

به خدا به ثروته عالم می ارزه

گر غنی باشی اگر باشی گدا

هم طرازی پیشه شاه کربلا

غم مخور بر عالم و برجان خویش

عاشقان کوی ثارالله به پیش

همیشه ای در نظرم یاحسین

همیشه ای در نظرم یاحسین

 تو خان و شاهی نوکرم یاحسین

خرابه ای دارم که اسمش دله

فقط شده وقف شما یاحسین

دلخوشیه ما بیرق سیاته

 یعنی شمایی کس وکارم حسین

خداست گرچه مالک حقیقی

صاحب قلب ما تویی یاحسین

 

مستم ودل تنگ ایوون طلات کو

گنبد وگلدسته اون صحن وسرات کو

پابده آقا تا بیام کنارت

زبون بگیرم السلام و یا هو

***

یا ثارلله یا حسین غریب

***

به حرف احساسی محل نذارید

که اصلش عین و ب و آ وسینه

به روح عباس دمید خداوند

 یعنی که جلوه حق رو زمینه

بین زمین و آسمون عمودی

خدا به دستش داد شد علمدار

گذاشت دو دستش رو تو دست زهرا

 امانتم رو تا محشر نگهدار

 

یکه علمدار تندیس وفایی

وللهی مردی این همه فدایی

باب الحوائج قادری توانا

نعوذ بالله تو مگر خدایی

***

یا ثارالله یا حسین غریب

***

نمیذاری آقا چرا یبار بیام به کربلا

نمیذاری آقا چرا یبار بیام به کربلا

دریاب آقاجون منو بسه دیگه تورو خدا

روی سیاهم کافیه دل منو سیاه نکن

هرچی میخوای سرم بیار ولی ز خود جدا مکن

 

بذار پای روضه هات آقا منم بارونی شم

تو دنیای محرمت دلم میخواد زندونی شم

می خوام فدای تو بشم با غصه دارم بزنی

ترسم ازین یا حسین یه وقت کنارم بزنی

 

بگی که دیگه نوکری مثل من آقا نمیخوای

یا که شب اول قبر تو به فریادم نمیای

تموم دلخوشیم تویی امید زنده بودنم

حیرون وداغونت منم بذار بمونم سینه زن

 

ای تو سفینه نجات رازق رزق روزگار

بدم خودم خوب می دونم ولی بازم تنهام نذار

پاکم کن و برا یبار دل منو جلا بده

هرچی دارم ازم بگیر بمن یه کربلا بده

 

 

نمیذاری آقا چرا یبار بیام به کربلا

دریاب آقاجون منو بسه دیگه تورو خدا

روی سیاهم کافیه دل منو سیاه نکن

هرچی میخوای سرم بیار ولی ز خود جدا مکن

 

بذار پای روضه هات آقا منم بارونی شم

تو دنیای محرمت دلم میخواد زندونی شم

می خوام فدای تو بشم با غصه دارم بزنی

ترسم ازین یا حسین یه وقت کنارم بزنی

 

بگی که دیگه نوکری مثل من آقا نمیخوای

یا که شب اول قبر تو به فریادم نمیای

تموم دلخوشیم تویی امید زنده بودنم

حیرون وداغونت منم بذار بمونم سینه زن

 

ای تو سفینه نجات رازق رزق روزگار

بدم خودم خوب می دونم ولی بازم تنهام نذار

پاکم کن و برا یبار دل منو جلا بده

هرچی دارم ازم بگیر بمن یه کربلا بده

 

شما دریایی تو عمقت غرقم

شما دریایی تو عمقت غرقم

نجاتم دادی می خوای برگردم

همه میدونن شما آقایی

منم پا عشقت اسیر وبردم

الا ثارلله غلامت هستم

سر راه تو درازه دستم

حیات بی تو برام ممکن نیست

واسه اینکه من به تو دل بستم

شما اربابی منم مربوبت

خدایم هستی بخودم مربوطه

خونه اصلیم حرم کرببلاست

 بذار زائر شم برا بیتوته

فقط به یک اشاره کربلایی میشم*

اگه بخوای اقاجون من خدایی میشم*

حرم رو من میبینم پاضریح میشینم*

 با کفتر وجودم واست هوایی میشم*

اوج ارزوهاست اونجا خدا بمیرم*

فزت و بحب الارباب جاری در ضمیرم*

ربنا اتنا فی الدنیا کربلا

هوای عشق تو مجنونم کرد

غم دوریتون چه دلخونم کرد

بذار زائر شم دارم میسوزم

ببین از هجرت دارم میپوسم

خودم میدونم که لایق نیستم

ولی عاشقتم خیلی بد نیستم

تو روز وشبهام هرجا میشینم

نگاهم هرجاست حرم میبینم

اللهم ارزقنی کربلا ذکرمنه *

دلخوشم اون دنیا میگی این همون سینه زنه*

میای اون لحظه اقا آقایی میکنی*

مزدم رو میدی یاحسین کربلایی میکنی*

ربنا اتنا فی الدنیا کربلا

نذر دو چشماتم فدای نگاتم.

نذر دو چشماتم فدای نگاتم.

 ملتمس آقا من واسه دعاهاتم

عمریه من جلد اون گنبد طلا و

 اون صحن وسرا و اون کرببلاتم

 

ما هرچی که داریم رو به پات میذاریم

نوکری واسه تو آبرومه

اگه من رو آقا بخونی غلامت

وللهی میگم این آرزومه

یا حسین یا مول

***

مهر تو آیینم عاشق دیرینم

 ای تموم دینم میدونم میبینم

میام اون نزدیکا پیشه روت میشینم

 شور یا ثارلله رو برات میگیرم

 

حرم دلدارم رو دیدم دلدادم

تا اسمش رو میگم دل اونجاست

میشم در تب وتاب پاروضه ء ارباب

رمز ورود حرم یا زهراست

یاحسین یا مولا

مراد از مستی

من می خورم و تویی مراد از مستی

عالم به فدای موی تو دربستی

گفتی که هر آنکس به هوایت باشد

خود هم به هواداری او بنشستی

 

عمریست وفادار به عهدت هستیم

ما طفل پریشانیه مهدت هستم

ما چشم به هیچه این جهان وا نکنیم

تنها به عنایت شما دل بستیم

 

در سایه رحمت تو اسکان خواهیم

از هوی مسیحای تو ما جان خواهیم

از خردی و طفلی به درت آمده ایم

از نطفه به لطف و کرمت آگاهیم

یاحسین

یاحسین

                 من غم وعشق تو با روضه و ماتم زدم

شور و مستی تو با جام محرم  زدم

من که در سلسله موی تو ویرانه ام

متصل برتوام ای شاه اگر چه بدم

راه نشانم بده        رونق جانم بده

تذکره کربلا تا که جوانم بده

***

تو امیری و دلیری و فقیر توام

بی نظیری و شهیری و اسیر توام

تو که رندان جهان جمله مریدت شدند

بین این لاهوتیان عبد صغیرت منم

ای که غم تو ربود       همه بودو نبود

یاد لبت سوختم من زعمق وجود

***

ای نهالیکه نشان وثمرت دُرّ بوَد

پاک مردان درت اعظمشان حرّ بوَد

وایُ از وصف کرامات تو ارض و سما

به مثال لوحه ای ز حسن تو پر بوُد

دیده و دل جای تو        نی زند از نای تو

کل خلایق شدند محو تماشای تو

***