مثل مرغی در هوای عشق تو پر میزنم (اصفهان)

مثل مرغی در هوای عشق تو پر میزنم

چون که تنهایی حسین بر سیم آخر میزنم

تشنه ام اما لبت در یاد ودر خاطر بود

لیکن از خشکی لبهای تو پرپر میزنم

شوق دیدار رخت برده حواسم از سرم

زان جهت هر دم در این خانه را در میزنم

به اذن زهرا مادرت رخت عزا بر تن کنم

بهر تسلای دلش بر سینه وسر میزنم

من در جوانی نوکر شهزاده ات اکبر شدم

جام می از دست یل ساقی کوثر میزنم

قبل از ولادت او مرا در زمره یاران نوشت

زان رو بروی سینه ام هی سنگ نوکر میزنم

داند خدا باشد مراد سینه مغموم من

هردم مثال هدهدی بر گنبدش سر میزنم

من اقتدایم بعد حیدر بر ابوفاضل بود

از بهر عباس علی بر سینه آذر میزنم

ابروی او قوس است ودو جشمان شهلایش قزح

با روی ماهش طعنه بر هر ماه و اختر میزنم

او صورتش ام البنین با سیرت زهراییش

در وصف جنگ آوریش من دم زحیدر میزنم

به لبم داغ جنونه

 

به لبم داغ جنونه که دلم رو می سوزونه

چرا ارباب نوکرش رو به حرم نمی رسونه

گرچه رو سیاهم اما خالصم پیشه تو آقا

این وجودوتاروپودم پر از رد پاته آقا

*دل من رو میکشونه هرکجا پرچم تو

*عالمی بغض میگیره یاحسین از غم تو

*من که عمریه گدای کویت هستم آقا

*بنده بی اختیارم چشم به راه کم تو

(یاحسین یاحسین مولای من لی غیرک)

چی می شه برای یکبار به دلم محل بذاری

ببری به کربلا و تو نذاریم تو خماری

دوست دارم آقا فدات شم خاک پای زائرات شم

چشمونم جا قدمت شه چای ریز بزم عزات شم

*ای همه هستی عالم فدای یه تارموت

*آبروی عالمین در گرو پیچشه موت

*هر کی هرچی باشه آقا گرچه خورد و گر کلان

*ذره گرد و غباری بیش نیست پیش روت

(یاحسین یاحسین مولای من لی غیرک)

به شبهام تو ماه تابی در پیاله میِ نابی

هرچی بد باشم تو خوبی تو به خورشید می تابی

*دل هرشیعه گره خورده به این شال عزات

*نیلی رو گونه روون می شه از اشکه عاشقات

*که فقط منتظر اشاره ای از سوی توست

*یه اشاره یه تلنگر بردن نام شماست

کم نشه سایت از سرم شما اربابی و من نوکرم

کم نشه سایت از سرم     شما اربابی و من نوکرم

از در خونت ای حسین     نمی تونم جایی برم

نوکر کوی زینبم     همون عبدوگدای هرشبم

از ازل تو این روضه هات      واسه تو در تاب ودر تبم

دیوونه زنجیریه         کوی بین الحرمینت منم

تمام عشقم اینه که       به پای غمت سینه میزنم

ضربان و نبضم

وصدای قلبم

واسه تو می خونه

دور تو میگردم

به عشق تو آقا

 میمونم پابرجا

فقط جون میگیرم

باذکر ثارلله

رمز قبولی دعاست      کعبه آمال عاشقاست

رویای دل دیوونه        فقط بودن توی کرببلاست

تویی که آب از دیدنت      بعد هزاری شرمندس هنوز

تویی که به آتیش میگی        اگه نوکر من اومد نسوز

لحظه لحظه ارباب

باتو دم میگیرم

آخرش تو روضه

 جون میدم میمیرم

در شورو در شینم

ای ضیا عینم

اگه خوبم یا بد

نوکر حسینم

قالیچه حضرت سلیمان

قالیچه حضرت سلیمان توحسرت فرش عزاته

شراب ناب بهشتی عطر چای روضهاته

برات بمیرم ای آقا غریب و تنهات گذاشتن

کجایی حالا ببینی اینهمه نوکر فداته

اینهمه ء سینه زنا/بااین همه شور ونوا/اسمتو میبرن آقا

برسرو بر سینه زنان/ موی کنان مویه کنان/ از دل زینب ای امان

***

پر میزنه مرغ دله من به هوای ایوون طلاتون

هیج کجای عالم نداره صفای حرم رو آقاجون

گذاشتی دیدم حرم رو خدا گواه اسیرم

برا یبار دیگه آقا بذار که حاجت بگیرم

بذار بیام به کربلا/ بشم منم حاجت روا / ارباب خوب وبا وفا

بیاد بین الحرمین / آتیش میگیرم یاحسین/ باز قسمتم بکن خدا

***

پیروهن مشکیه تن من سفارش مادرت بود

محرما مثل زهرا سینه من میشه کبود

با عنایت تو آقا از کوچیکی نوکر شدیم

 از همون روز کودکی تو سینه عشق بود دل نبود

من خانه زاد این درم/ غلام  یبن الحیدرم/ خردو خفیف مادرم

با اسم خادم حسین /یا لقب کلب الحسین/من بردو عالم فاخرم

***

عجب صحن وسرایی

 

توی خوابم دیدم ای جان یه امیر باوفایی

که دل از دلم ربودو من شدم واسش فدایی

توی رویای محالم منو برد آقا یه جایی

اسیر دامش شدم من با فقظ یه نیم نگاهی

عجب صحن وسرایی      نسیم دل ربایی

خیابونی بهشتی با دوتا گنبد طلایی

***

به سراغه دل خسته چی می شه آقا بیایی

بکشی دست روی قلبم مرغ دل بشه هوایی

به دلم برات شده که یا میام پیشت گدایی

یاکه مهدی میاد اینجا می شه پایان جدایی

آخرش می شیم روونه همگی تحت لوایی

بیرق سبز روی دوش وهمه می شیم کربلایی

عجب صحن وسرایی         نسیم دل ربایی

خیابونی بهشتی بادوتا گنبد طلایی

***

می گم از شاه پر احساس از گلبرگهای گل یاس

از یه مرد پهلوونه و عموی بچه ها عباس

تو چشمام بارون گریه واسه یارم می شه هدیه

یا می شه یه ذره مرحم واسه پاهای رقیه

عجب حال وهوایی       دلای کربلایی

محرم حسین و موسم عشق گدایی

شدم مجنون و شیفته نامت

شدم مجنون و شیفته نامت

یا حبیب  الله منم غلامت

ایاک نعبد مفهوم راهت

شد خدا همرات پشت وپناهت

حسرت بارون بی تابه اصغر

دلتنگ آبن لبهای اکبر

فرزندان اب تشنه آبن

سربه بالین ها تشنه می خوابن

کاشکی دستی بود مشکی بود پر آب

 تر میشد لبهای خشک رباب

صاحب دنیا دریا مرامش

 مهر زهرا شد جرعه ای نایاب

 

یاحسین مولای ابی عبدالله

 

میرسه روزی دلم دریاشه

پروبالم رو به حرم واشه

کی بشه اغاز این سفر عشق

 از کرببلا تا کوی دمشق

فقط از حرم عکسش رو دیدم

حرم نرفتم یه روزی میرم

تو هیئتاتون میکنم احساس

 تو روضه بوی حرم رو میدم

کاشکی پر داشتم چون کبوتر ها

می پریدم تا گنبد زیبات

همه دنیا زیر پاهام بود

 آشیون میشد گنبد زیبات

 

یا حسین مولا ابی عبدالله

 

فضای سینم از دوریت تنگه

 با تو هرشبم مهتابی رنگه

دردمندم من تویی درمونم

مدد از غیر تو حسین ننگه

از صفای تو دل صفا داره

طلب پرواز تا خدا داره

همه جای دل عکس شش گوشه است

 وطن من کرب وبلاست آره

کاشکی میمردم وسط روضت

جون میدادم رو فرشهای هیئت

مادرت زهراپیش چشمام بود

همچو بوفاضل شه با غیرت

 

یاحسین مولا ابی عبدالله

شدم فدای تو الا یا سلطان

شدم فدای تو الا یا سلطان

امیر کربلا بیا جان بستان

دوصد یوسف شود زلیخاه تو

منم چون اسمعیل بقربان تو

صدایت هوش را برد از داود

دهد خضر به تو فراوان درود

خلیل الله که کرد سرای حق بنا

شده حیران بنای کرببلا

اسیر دام تو دل هر عاشق

خوشم کردی مرا به عشقت لایق

کریمی و عظیم گدایت حاتم

نباشد جد تو بغیر از خاتم

سفر به کربلا

راه سفر به کربلا اگرچه پر پیچ وخمه

زیارتش برا یک بار واسه عاشقا کمه

توراه وصل کربلا روخار گل پا می ذاری

برو به سمت کربلا نترس توهم خدا داری

ماها سفارش شده ایم از طرف فاطمه جان

سایه زهرا روسرمونه بدون غم نداریم

شافعه روز جزا مارو شفاعت می کنه

به سمت وسوی کربلا مارو هدایت می کنه

تا پا گذاشتیم کربلا زهرا زما جدامی شه

چند ساعتی ارباب حسین مارو تحمل می کنه

قبل زیارت حسین خدا به جلا می ده

مجوز رهایی دست وصورت به ما می ده

گریه کنی سینه زنی نمی دونی چیکار کنی

میون بین الحرمین ایستادنش صفا میده

نظر به گنبد حسین نظر به مقطوع الیدین

نطر به اون معرفتو عشق بازیا صفا می ده

قرص مه محرم

روزی که عجل سراغ گیرد از من

تکلیف تمام کرده بی واهمه ام

آن دم که نکیر از مرادم پرسد

گویم که غلام پسر فاطمه ام

***

عشق,هیچ در این جهان به جز هیئت نیست

من در صف حشر هم بر او سینه زنم

عمریست که خانزاد مولا بودم

عشق است که در لحد چو او بی کفنم

***

من نیستم از اهالی این دنیا

در کوی حسین بی خیال همه ام

زنده به حسین وخسته از ایامم

من منتطر قرص مه محرمم

دیونه بازیهامو

دیونه بازیهامو

پیرهن سیاهمو

اشک تو چشامو

مفهومش اینه آقا

کی میدی کربلامو

اگه روزی         برام آقا

دلت سوخت و منو مسافرت کردی

توپاکم کن        وخاکم کن

حالا که یه نگاه به نوکرت کردی

چقد خوبه            که محبوبت

بدونه که دلت براش تپش داره

چقد خوبه             که میدونه

جز اون نوکرش هیچ کسی رو نداره

***

گریه بی صدارو

سینه بی قرارو

این عشق بازیهارو

مطلبه آقاجون

ببینم کربلارو

حیات من       ممات من

فقط در گِرو یک تار گیسوته

نماز من         نیاز من

فقط قبلگهش کمون ابروته

به پیش من        توکیش من

بیاو از خود وخویشم رهایم کن

مرادریاب          تو یاارباب

مرا طائر کوی کربلایم کن

***

نفس برا کشیدن

پا برا رسیدن

ها برا دمیدن

همش بهونه میخواد

تویی بهونه من

بیا آقا            بذار یکبار

منم زائر ایوون طلات باشم

یه جون دارم        واست آقا

هرچند ناقابل بدار فدات باشم

همش آقا           تورویامی

خدا میدونه که مهتابه شبهامی

انیس من          عزیز من

به عالم فخرم اینه که تو آقامی