یاحسین

یاحسین

                 من غم وعشق تو با روضه و ماتم زدم

شور و مستی تو با جام محرم  زدم

من که در سلسله موی تو ویرانه ام

متصل برتوام ای شاه اگر چه بدم

راه نشانم بده        رونق جانم بده

تذکره کربلا تا که جوانم بده

***

تو امیری و دلیری و فقیر توام

بی نظیری و شهیری و اسیر توام

تو که رندان جهان جمله مریدت شدند

بین این لاهوتیان عبد صغیرت منم

ای که غم تو ربود       همه بودو نبود

یاد لبت سوختم من زعمق وجود

***

ای نهالیکه نشان وثمرت دُرّ بوَد

پاک مردان درت اعظمشان حرّ بوَد

وایُ از وصف کرامات تو ارض و سما

به مثال لوحه ای ز حسن تو پر بوُد

دیده و دل جای تو        نی زند از نای تو

کل خلایق شدند محو تماشای تو

***