باز غمتو

باز غم تو

شد عجین نبض دستام

خون تو رگهام

مثل امواج خروشان

مَثَلِ عشق به تو

مثل عشق مجنونه به لیلی

دوستت دارم

تا مرز بی نهایت یعنی خیلی

مالک قلب منی ذکر روز و شبمی

کشتهء عشقت منم قاتلمی

حـــــــــــــسین تویی تکیه گاه و سرپناه من

توسنگ صبور غصه های من

پره از غمت وجودم

تویی اصل تاروپودم

ای حسین

عمریه که

سینه چاک هیئتاتم

دیوونه و

بیقرار کربلاتم

مگه دل ندارم

نمدی تو حرم رو نشونم آقاجون

یاکه شاید من

نیستم لایق نوکریه تو آقاجون

دل شکستم رو آقا بخر ببر کرببلا

بره از غم سرم رو نیزه ها

حــــــــــــــسین تویی پادشاه ملک مشرقین

تویی واژگان ق .ش. ع

ده محل تو این گدارو

که ببینه کربلارو

ای حسین

تابش رحمت ارباب

به زیر تابش رحمتت ارباب دله سیاهم و تو نقره گون کن

که به طراوت قرب تو باشه طالع نحسم رو کنفیکون کن

 

بذار از شبنم مهر بنوشم بزن اون حلقه عشق رو بگوشم

دیگه ازعشق تو رسوای رسوام همه میدونن که جرعه نوشم

 

حضرت عشقی و عشقه مرامت واسه اینه که شده ام غلامت

ندیده مست تو ام گل زهرا خلاصه ارباب خیلی میخوامت

منکه کبوتر جلد تو بودم از غمت صددفعه پر زده بودم

می شدم دریا با دیدن گودال میچکید یعقوب از چشم وجودم

 

اشفع لناعندالله یا حسین یا ثارلله  

 

امون از بغض تو حنجر زینب امون از سیلی و معجر زینب

امون از گریه طفل یتیم و امون از نیزه سر دلبر زینب

 

بیخبر از حال و روز یارش ذکر وای مادر گفتن کارش

چشمی به راه چشمی کاسه خونه به این امید که برگرده نگارش

 

انگار این صحنه رو یه جایی دیدم چشمی براه سری به روی نیزه

یاد اون مادر شهید ویاد  خاک پاک فکه و هویزه

پیشونی بند یارقیه برسر همه فداییه حضرت دلبر

با صفا مثل اقاشون ابالفضل جرعه نوشای قدیمی کوثر

هتک حرمت

(ای وای اگر پا به حرم بگذاری

یک خشت ز دیوار حرم برداری

شیعه به حریم عمه جان حساس است

گفتم که به گوش سگیت بسپاری)

با نبش مزار و مرقد ابن عدی

بر کل ملل ثابت شد کم داری

آن طاهر جسم وهیزم وآن آتش

آرد ولدزنایی وخونخواری

معلوم نشد علت آن جنایتت

رو سوی طبیب رو که خارش داری

هرچند به تو طب و دوا بی اثر است

از نطفه اولیه تو بیماری

ما جمله مدافعان زینب هستیم

پس وای اگر قدم به چپ برداری

ماییم و گدایی سرای زینب

بانو نگران نباش مارا داری

ما زنده به نام آن سه ساله هستیم

با منکر او بگو که خود انکاری

مامرده مگر به دار دنیا باشیم

تا اینکه رسد به محضرت آزاری

این دل به تمنای وصال مهدیست

باید که خودت آی و قدم برداری

صدشکر که سیدالنسا فهمیدم

مادر ز چه رو تو قبر پنهان داری

درگیر غمت

درگیر غمت عمریه سینه زنم        زیر علمت با عشق سینه میزنم

آرزو دارم که توی کرببلا         پیرهن عزات باشه آقا کفنم

من سینه زنم نذر مادرم بودم       جسم وتن من وقف هیئتت بوده

من بنام تو تویی ارباب دلم       امید حیاتم مه ماتمت بوده

منو سیراب کن ارباب از جام غمت

بذار تا لحظه مرگم باشم سینه زنت

منم اونکه عمرشو . توی هیئت بوده

همیشه تو حسرت . یه زیارت بوده

پایان و شروع عاشقا کرببلاست       چون جاری تو رگهای شما خون خداست

تو که عالمی جیره خوار خانته        ابزارشفاعت جزا دست شماست

پرچم حرم هادی سعادته         روبه رو حرم اسوه شجاعته

بین الحرمین اون صراط مستقیم          قامت علمدارحسین قیامته

منم احساسیم عباس پای علمت

بنده شاه کریمم دل مقیم حرمت

خانزاد عشق توزمین خوردت بودم

از فغان کودکی کشته مردت بودم

پیرهن عزات نغمه محرمه        دیوونگیام فقط واسه حرمه

مهربونی وپسر ابوتراب         عالم میدونه حسین شاه کرمه

از در خونش همه حاجت میگیرن        با اشارتی همه واسش میمیرن

گفت حسین منی و انا من الحسین        یعنی همه انبیا براتون میمیرن

منه مجنون رو تو دل خون کردی با غمت

جون میذارم پاتون آقا هستم نوکرت

کی پس حاجتم میدی . تو لیاقتم میدی

تذکره برای دیدن و. زیارتت میدی

حسین بن علی بن ابی طالب ع

خصم دون آویزه گوش کنید بر شما غالبم

من حسین ابن علی بن ابی طالبم

شاه مردان بود باب من مردمان

در ره او پی او منم نایبم

مادرم فخر فرش است وشمس السما

شه دین مجتبی را بخوانم اخا

من که عالم رحیل وجودم شده

مشهد من بود تربت کربلا

خواهرم زین اب زینت حیدرست

فاتح کربلا هست و چون مادر است

گشته عباس برادر مرا شکر گویم

فخرم این است که عباس علمدارم است

غصه و غم در این دم مرا میکشد

افتخار است که خوانند پسر حیدر است

علی هست عشق من از پدر تا پسر

حیدر و اکبر واوسط واصغر است

حرم

حرم رویای شبهام

حرم آخر دنیام

هیچکس اقام نمیشه

حرم خلاصه حرفام

حرم خیال آرومم

حرم یه عمری دیوونم

یه حرف توی گلوم مونده

حسین بی تو نمیتونم

آقا بذار

یه سحر تا به حرم بیام

زیارتت رو فقط میخوام

زنده به امید کربلام

یعنی میشه

توی بین الحرمین بیام

بایستم اونجا با احترام

بخونم یاحسین السلام

اگه بذاری بشم کرببلایی

دیگه نمیخوام هیچی از دنیا خدایی

بچه بودم که منو شور ونوایی کردی

بچه بودم که منو شور و نوایی کردی

تا که فهمیده شدم منو هوایی کردی

همه عشم دیدن شش گوشه مولا بود

خیلی ممنونم ازینکه کربلاییم کردی

 

نمکت رو خوردمو ولی نعمتم شدی

پای سفرعزاتون منو دلخون کردی

آقا اصلاَ من یه جور دیگه ای میخوامت

خیلی ممنونم ازینکه منو مجنون کردی

 

خداروشکر که مهر علی و آل علی

توی این سینه من به لطف خود جا کردی

خوب خوشحالم ازینکه عبد درگاه تو ام

خیلی ممنون که منو غلام زهرا کردی

 

خیلی ممنونم ازینکه واسه تو سینه زنم

بد و خوبم هرچی ام منو تحمل کردی

خیلی ممنونم آقاجون که باز قاطی خوبات

پیرهن مشکی روضتو تن من کردی

دوست دارم

دوست دارم که دانه ریز گندمت باشم

دوست دارم که در حرم دست نوکرت باشم

 

دوست دارم که نوکرت من را به زمین پاشد

لحظه ای روی خاک کرببلا زائرت باشم

 

دوست دارم که طلوع وغروب خورشید را

از روی گنبد ابوفاضل تاحسین من نظاره گر باشم

 

دوست دارم همیشه در هیئت وسط حلقه عزا باشم

دوست دارم به موقع مرگم کفن کربلا به تن باشم

دلم کربلا میخواد

دلم کربلا می خواد خواد خدا می دونه

یه عمره دلم فقط حسین می خونه

 

اگه راهی بشوم به شهر یارم

بگویم سگ سرای شهریارم

 

غلام حلقه بگوش شاه هستم

به پیش شه وفا درازه دستم

 

یه حرفی دارم با اون که مهربونه

نذار بچه هییتی تنها بمونه

 

تمنامه که هوامو داشته باشی

آقاجون رهام نکن گرگه زمونه

آقا موهام سفید نبود

خیلی وقته که ندیدمت خودت خوب می دونی

ببرم کرب وبلا چون سپری شد جوونی

وقتی هیئتیت شدم هیچ فکری توسرم نبود

پای منبرت بودم آقا موهام سفید نبود

اما حالا روزگار کو سر سازش باکسی

دوریم از سلطان و درگیر غمهای بی کسی

تو جوونی همه حسرت توی پیری به امید

بذار کربلایی شم نگن به آقاش نرسید

منو دریابو برا یبار منو هوایی کن

نفس منو بگیر اما تو کربلایی کن

توبذار سر بذارم رو اون ضریح که خوشکه

بخونم درد دلامو بدونی دارم گله