حسین بن علی بن ابی طالب ع

خصم دون آویزه گوش کنید بر شما غالبم

من حسین ابن علی بن ابی طالبم

شاه مردان بود باب من مردمان

در ره او پی او منم نایبم

مادرم فخر فرش است وشمس السما

شه دین مجتبی را بخوانم اخا

من که عالم رحیل وجودم شده

مشهد من بود تربت کربلا

خواهرم زین اب زینت حیدرست

فاتح کربلا هست و چون مادر است

گشته عباس برادر مرا شکر گویم

فخرم این است که عباس علمدارم است

غصه و غم در این دم مرا میکشد

افتخار است که خوانند پسر حیدر است

علی هست عشق من از پدر تا پسر

حیدر و اکبر واوسط واصغر است