شوق وصال...امام زمان عج

تا بیایی در سرم شوق وصالت گسترم

تا کی این دل سر کند با دوریت ای دلبرم

جای خالی تو در این سینه غوغا می کند

گشته ام سرخورده از هجران این غم مضطرم

بهر ماهی آب و بهر دل دل آرامم چه کار

آن زمان کز دیده دورست آن جمال ماه یار

لمس آغوشت بلند پروازیِ فکر من است

بهر من بس باشد از نعلین تو گرد و غبار

تو که هرشب در دیاری و به هر جا میروی

یک شبی را هم قدم بر کوی سر مستان گذار

تشنگان روئیت رویت همان دیوانگان

تا زمانی که نباشی بر تو هستن بیقرار

کاسه صبرست لبریز وقرار از کف برفت

منتقم برخیز و بر دستت ببینم ذوالفقار

گل نرگس...امام زمان عج

گل نرگس دل من تنگه براتون

تنگ اون معرفت ولطف صفاتون

کی میشه رد بشی از کوچه قلبم

می بینی که افتادم به خاکه پاتون

میگیره دلم بهونه از فراغت

میشینه روی دلم اون هجر داغت

اقاجون عنایتی که من فقیرم

یه نگاه بسه برام ماه منیرم

-----

خیلی وقته که دیگه رمق ندارم

حب دیدن برای شفق ندارم

نگوکه من اونقدر نالایق هستم

که حتی تو مجلست حقی ندارم

عمرم وتوهیئتاتون می گذرونم

برای اومدنت غزل می خونم

تو که شاه عالمی منم گداتم

چی میشه که تا ابد پیشت بمونم

-------

دل بچه هیئتی قد یه دریاس

اشک چشمش تیکه یاقوت و الماس

آرزوشه روئیت روی مرادش

آقایی که منتقم خون زهراس

بیاد آقا ذولفقار میون دستاش

بکشه خط ونشون برا دشمنهاش

اگه لایق بدونه باشیم کنارش

هم قسم میشیم هیچ وقت نذاریم تنهاش

گفتی...امام زمان عج

گفتی که ابری باش در حال خروش

من میرسم

قطره بارانم بگو کی میرسی

گفتی که تو ستاره ای خاموش باش

من میرسم

روز روشن مانده ام کی مرسی

گفتی شکوفه باش روی بوته ها

من میرسم

روی زمین خشکیده ام کی میرسی

گفتی برای لحظه ای شو در گذر

من میرسم

من به گوری تنگ وتاریک امدم کی  میرسی

کم نشه سایت از سرم

کم نشه سایت از سرم اقا.ناز شما رو می خرم اقا

دوستت دارم حرف دلم اینه.منوتو با خودت ببر هرجا

*شبای جمعه کربلا میری.نینوا میری.

*توی اون صحن وسرا میری.بدیدن اون بارگاه میری.

پرمیزنی مثه کبوترا میری

منم ببر.منم ببر

اقا گرچه بدم ولی.منم اون گدای اولی

زیر پروبالمو بگیر.سربه راه میشم به علی

منم ببر منم ببر    به طواف گنبد طلا

منم ببر منم ببر    به کعبه امال عاشقا

منم ببر منم ببر    به پیش سیدالشهدا

-----------اغثنی یا غیاث------------

یه دونه ای حرف نداری اقا.یه دنیا دیوونه داری اقا

چشم می پوشی از کار بد ما.بازم هوامونو داری اقا

*توباکارام غصه میخوری گریه می کنی

*باز با خوبی شرمنده می کنی به روی سیاهم خنده می کنی

ولی باز من خظا می کنم

منوببخش منوببخش

پابند خوبیهات شدم.یا بذار باشم سینه زن

یابمن قلاده بزن.دمه در هییت ببند

ولی اقا منو ببخش

منو ببخش منو ببخش      حق نمک ادا نکردم من

منو ببخش منو ببخش      لغذیدمو بازم خطا کردم

منو ببخش منو ببخش      قرق گناه خدا خدا کردم

------------------اغثنی یا غیاث------------------

تو حقیقتی...امام زمان عج

تو حقیقتی و من شایعه ای رو به دروغ

شمسی ومن کرم شبتابی نحیف و بی فروغ

جلوه پروردگاری در لباس آدمی

هم تو رحمان هم رحیمی غافلان را ارحمی

روئیت روی تو رویای خیال انگیز من

ای تو بر زشتی وپستی آیه پرهیز من

من که از روز ازل مهرت به دل انباشتم

کاش میشد قوت درک تورا می داشتم

ذره ای ناچیزو پستم ای خدای دلبری

دست من گیرو نشانم ده صفای دیگری

پس دگر تا کی به دنبال مرادم بی خبر

یا بیا تاج سرم شو یا مرا با خود ببر

تو بیا لحظه ای اندک مرا تحویل گیر

مثل زندان گشته دنیا  آی دستم را بگیر

بین که از هجر فراغ تو پر از تاب وتبم

العجل یا حجۀ الله نقش بسته بر لبم

بارالها از در لطف عنایت یار را

در پناهت حفظ فرما آن دل بیدار را

از تبار باران...امام زمان عج

تو از تبار باران وز جنس افتابی

تو از قبیله عشق توتاب ماه تابی

 

تلالو از حسینی از نسل ارغوانی

توازعمویت عباس داری دوصد نشانی

 

انگشتر عقیقت همچو علی ببخشی

گریه کنی چو زهرا در دل شب پنهانی

 

درد دلت بگویی با چاه همچو حیدر

گاهی زفرط غمها قامت شود کمانی

 

چون خیمه های سوزان در دل بود شراره

از دست این جماعت تکلیف خود ندانی

دوست دارمت...امام زمان عج

ای صاحب الزمان بخدا دوست دارمت

ای هستی خدا همه دم می ستایمت

میخوانم از برای تو من از عمق وجود

ای غایب از نظر به خدا می سپارمت

هردم به یک غزل لب خود تازه می کنم

هرلحظه را ازعشق توسرشار می شوم

حالا که بودنت شده اما شده اگر

ای غایب از نظر به خدا می سپارمت

***********************

نمیخوام یه لحطه فکر کنم اقا که بی تو میشه

نمیخوام نهال تنهایی  تو قلبت کنه ریشه

می دونم کاری به جز شکستن دلت ندارم

باکمال پر رویی بازم میگم شمارو دارم

تنگ غروب...امام زمان عج

یه روز تنگ غروب که دلم خسته بود

به پای غم غریبی نشسته بود

هی با خودم می گفتم گاهی باخدا

آه سرد کی رو دلم نشسته بود

کی بود که از غربت تنهایی می گفت

کی از غم یه عمری جدایی می گفت

کی بود که تو تنهاییها گریه می کرد

پای غمهای دنیا از غصه می مرد

چرا کسی به داد او نمی رسید

کسی ز پیمانه او نمی چشید

گره زکار اهل دنیا وا می کرد

محبت های اونو هیج کس نمی دید

این قصه یه مرد بی قرینه بود

اون روز تنگ غروب روز ادینه بود

اونی که تو تنهاییها گریه میکرد

گل زهرا بود زائر مدینه بود

ولادت امام حسن عسگری ع

باز امشب گوییا حال و هوای دیگریست 

عالم امکان دگرگون از صفای دیگریست 

اخترا ن در آسمان بر گرد مه حلقه زدند 

شد شریک ماه بی همتا,ماه دیگریست 

گوییا که قطعه ای از عرش این وادی شده 

قلب آل الله مسرور و پر از شادی شده 

نیست این شادی فقط مختص جمع شیعیان 

دو جهان مست از حضور نوگل هادی شده 

چشمه ساران در خروش از روی شاه ذوالمنن 

بین ندای حق:مشرف گشته امشب ماه من 

عزت هر دو جهان در خانه زادیه درش 

چون کریم است و بود نام دل آرایش حسن 

شد پر و بال ملائک نقش قنداقهء او 

پدر و مادر او نه شهر دلدادهء او 

جملگی آدمیان مست و عجب این باشد 

گشته هر میخانه سر مست از میِ بادهء او 

موی او حب المتین و روی او عین الیقین 

قبر والایش بود در قلب هر مومن نگین 

حرف او حق باشد و حق هم بود حرفش از او 

دهمین دلبند بر حق امیر المومنین

عمرست در گذر

عمرست در گذر چه بخواهم چه نخواهم

از سرعت خودم چه بکاهم چه نکاهم

آید خزان و نوبت بی برگ وبر شدن

من همره خزان چه بیایم چه نیایم

باران برگ روی زمین گشته فرش پوش

من خیس می شوم چه ببارم چه نبارم

دیگر زمان کاشتن و نو نَوار نیست

مثمر نمی شوم چه بکارم چه نکارم

از من گذشته و شده ام بند یک نفس

سوختم,همین وبس چه بسازم چه نسازم

تقدیر این چنین قلمی بر ورق نوشت

بی عشق دوست من چه ببازم چه نبازم

آری محبت است سرمایه ای عظیم

کین یادگاری است چه بمانم چه نمانم