میپره مرغ دلم به تمنای رضا

میپره مرغ دلم به تمنای رضا

غرق طوف حرمه حاجی کوی رضا

میپره از رو زمین تا رو گنبد طلا

اون کبوترِ حرم داره سری توی سرا

 

کاش کبوتر بودم میزدم پر به هواش

میشدم سیر من از گندم دست زائراش

تب وتابم حس نابم بودن کنار توست

ازتو خوندن باتوموندن فکروذکرم یادتوست

 

تو امیر منی و منم اسیر کرمت

دوست دارم که عمرمو بمونم تو حرمت

ای همای معرفت حسن قدسی رو صفت

سروجانم به فدات وجودم خاک درت

 

اقاجون پاشو ببین یه گنه کار اومده

همون نوکر بدت اون خطاکار اومده

دل سنگ من مثله سنگ فرشات ترک داره

این دله من عمریه عشقتو یدک داره

 

مثل گنبدت میخواد دلشو طلا کنی

زاغک سیاه ومثله کفترات هواکنی

بریزی دونه براش تا برات پر بگیره

بدی هاشو پاک کنی تاکه آروم بگیره

 

تو تموم میل من واسه زنده بودنی

تو صفاو مروه ای سعی ومشعر منی

آرزوم که آقاجون یه شبی ازین شبا

زیر این علم به عشقت مابریم به کربلا

 

مبدا ما مشهدت باشه با ذکر رضا

مقصد ما خاک پاک سرزمین کربلا

از میون دو حرم خسروی تا به ارم

تا پیش شاه شهیدان و علمگیر حرم